-
1 canlı
1.1) одушевлённый, живо́й2) грам. одушевлённыйcanlı isimler — одушевлённые имена́ существи́тельные
canlı varlık — одушевлённый предме́т
3) живо́й, подви́жный; ре́звыйcanlı çocuk — живо́й ребёнок
4) бо́йкий, оживлённыйcanlıticaret yeri — ме́сто оживлённой торго́вли, бо́йкое ме́сто
5) перен. живо́й, я́ркий, вырази́тельныйcanlı bir ifade — живо́е изложе́ние
canlı bir şekilde — жи́во о́бразно
canlı olarak — а) (тж. canlı canlı) за́живо, живьём; б) перен. жи́во, я́рко
canlı söz — о́бразное сло́во, я́ркая речь
canlı tim sal — живо́е олицетворе́ние (чего-л)
6) си́льный, интенси́вный2.в сочет. с именами существительными лю́бящий, люби́тель, па́дкий (до чего-л)ahbap canlısı — лю́бящий друзе́й
çocuk canlısı — лю́бящий дете́й, чадолюби́вый
içki canlısı — пристра́стный к алкого́льным напи́ткам, люби́тель вы́пить
mal canlı(sı) — а) корыстолюби́вый, а́лчный; б) стяжа́тель
para canlı(sı) — па́дкий на де́ньги, жа́дный до де́нег
◊
canlı cenaze или canlı bir или canlı cife — живо́й труп, ко́жа да ко́сти◊
canlı resim — мультиплика́ция◊
pek canlı — двужи́льный; живу́чий, выно́сливый -
2 canlı
бо́дрый живо́й* * *1.1) живо́й2) перен. живо́й, подви́жный, ре́звый3) перен. бо́йкий, оживлённыйcanlı ticaret yeri — оживлённое ме́сто торго́вли
4) перен. живо́й, я́ркий, вырази́тельныйcanlı renkler — я́ркие кра́ски
5) лю́бящий (что-л.); па́дкий (до чего-л.)içki canlısı — люби́тель вы́пить
2.para canlısı — па́дкий на де́ньги
живо́е существо́ -
3 canlı cenaze
живы́е мо́щи -
4 canlı model
жива́я моде́ль -
5 canlı kuvvet
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > canlı kuvvet
-
6 canlı yük
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > canlı yük
-
7 canlı\ doğa
жива́я приро́да -
8 canlı\ gibi
как живо́й -
9 canlı\ varlık
живо́е существо́ -
10 ağır canlı
-
11 iki canlı
бере́менная же́нщина -
12 it canlı
выно́сливый, двужи́льный -
13 kanlı canlı
пы́шущий здоро́вьем, кровь с молоко́м -
14 pek canlı
двужи́льный, выно́сливый; живу́чий -
15 tez canlı
нетерпели́вый -
16 yedi canlı
и смерть его́ не берёт -
17 varlık
достоя́ние (с) существова́ние (с)* * *озвонч. -ğı1) бытие́, существова́ние2) су́щее; существо́, созда́ниеcanlı varlık — живо́е существо́
3) достоя́ние, доста́ток; бога́тствоvarlıkta darlık çekmek — не име́ть возмо́жности воспо́льзоваться бога́тством
varlığa darlık olmaz — у бога́того на всё хвата́ет си́лы
varlık içinde yaşamak — жить в доста́тке
•• -
18 kuvvet
сила, мощь, могущество, усилие- aktif kuvvet
- atalet kuvveti
- aydınlatma kuvveti
- biçme kuvveti
- bileşke kuvvet
- boyuna kuvvet
- burulma kuvveti
- bükme kuvveti
- canlı kuvvet
- çarpma kuvveti
- çeker kuvvet
- çekici kuvvet
- çekim kuvveti
- çekme kuvveti
- dahili kuvvetler
- darbe kuvveti
- değişken kuvvet
- dengesiz kuvvet
- dış kuvvet
- dinamik kuvvet
- direnç kuvveti
- eksantrik kuvvet
- emme kuvveti
- empülsiyon kuvvet
- enine kuvvet
- esneme kuvveti
- frenaj kuvveti
- frenleme kuvveti
- genleşme kuvveti
- germe kuvveti
- hızlandırıcı kuvvet
- iç kuvvet
- infilak kuvveti
- itici kuvvet
- kaldırıcı kuvvet
- kaldırma kuvveti
- karşıt kuvvet
- kayma kuvveti
- kesme kuvveti
- kırma kuvveti
- kilogram kuvvet
- kitle kuvveti
- kohezyon kuvveti
- kritik kuvvet
- merkezcil kuvvet
- merkezkaç kuvvet
- normal kuvvet
- öngerilme kuvveti
- paralel kuvvet
- patlama kuvveti
- reaktif kuvvet
- rüzgar kuvveti
- sabit kuvvet
- santrifüj kuvvet
- savurma kuvveti
- sıkıştırıcı kuvvet
- sismik kuvvet
- statik kuvvet
- suni kuvvet
- sürtünme kuvveti
- tahrip kuvveti
- tegetsel kuvvet
- tekil kuvvet
- tepkin kuvvet
- uzunlamasına kuvvet
- üretim kuvvetleri
- yan kuvvet
- yapışma kuvveti
- yapıştırıcı kuvvet
- yüzeysel kuvvetlerİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > kuvvet
-
19 yük
груз, вес, гнет, тяжесть- ağır yük- aksiyel yük
- ana yük
- aşırı yük
- azami yük
- basınç yükü
- başlangıç yükü
- bölümsel yük
- burulma yükü
- buz yükü
- bütün yük
- canlı yük
- çalışma yükü
- çarpma yükü
- çekme yükü
- dağılmış yük
- darbe yükü
- değişken yük
- deneme yükü
- dengelenmemiş yük
- dengeli yük
- devamlı yük
- devimsel yük
- dizayn yükü
- doğrusal yük
- durgun yük
- düzgün dağıtılmış yük
- düzgün yayılı yük
- efektif yük
- eksenel yük
- enine yük
- esas yük
- faydalı yük
- flambaj yükü
- gezici yük
- haraketli yük
- hareketsiz yük
- hatti yük
- hesaplanan yük
- irtibatlı yük
- iş yükü
- işletme yükü
- kabul edilen yük
- kar yükü
- kırılma yükü
- kısmi yük
- kopma yükü
- kritik yük
- merkezi yük
- münferit yük
- nihai yük
- nominal yük
- normal yük
- normatif yük
- ortalama yük
- ölü yük
- parabolik yük
- pik yük
- radyal yük
- reaktif yük
- sabit yük
- servis yük
- simetrik yük
- sismik yük
- statik yük
- suni yük
- sürekli yük
- tam yük
- tasarlanan yük
- tek eksenli yük
- tekil yük
- tekrarlanan yük
- test yükü
- toplam yük
- toz yükü
- trafik yükü
- üç dingili yük
- yangın yükü
- yapay yük
- yararlı yük
- yayılı yük
- yayılmış yük
- yenilme yükü
- zati yükİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > yük
-
20 mahıv
(-hvı)а уничтоже́ние, истребле́ние, разруше́ниеcanlı kuvvetlerin mahıvı — воен. уничтоже́ние живо́й си́лы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
canlı — sif. 1. Diri, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Canlı orqanizm. Canlı hüceyrə. – Ucalan heykəl canlı bir insan kimi görünürdü. S. R.. // is. mənasında. Diri adam (heyvan), sağ adam (heyvan). Bu kəndə getsən, ancaq arvad, uşaq və qoca kişilərdən başqa bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlı — sf. 1) Canı olan, diri, yaşayan Bütün canlıların kendilerini yarı baygın, uykulu, hareketsiz bir tembelliğe bıraktıkları saatler başlamıştı. N. Cumalı 2) Güçlü, etkili, hareketli, hayat dolu Recep çok canlı bir adamdı. S. F. Abasıyanık 3) Dikkat… … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı canlı — zf. 1) Diri diri, henüz ölmemiş bir biçimde Ev bark sahipleri, sandalcıların olta ile tutup oracıkta eski bir leğen içinde canlı canlı sattıkları balıklara bakmadan geçemezlerdi. Z. O. Saba 2) Heyecanla Komutan canlı canlı cevap veriyordu. F. R.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı cenaze — is. Çok zayıf, bir deri bir kemik kalmış kimse Ayşe Hanım, canlı cenazeden farksız, handiyse son nefesini verecek. S. M. Alus … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı özdekçilik — is., ği, fel. Evrenin temeli olarak düşünülen maddenin canlı olduğunu savunan öğreti, hilozoizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
çanlı — sf. Çanı olan Birleşik Sözler çanlı şamandıra … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı-cansız — top. Həm canlılar, həm cansızlar, hamısı. Gecələr canlı cansız uyurkən dərin dərin; Fəqət sən mənim kimi uyumazsan doyunca. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlı model — is. Heykeltıraşlıkta yararlanılan kadın veya erkek … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı müzik — is., ği Gazino, lokal vb. yerlerde yemek sırasında bir veya birkaç müzisyenin çalgı ve sesleri ile parçaları seslendirmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı resim — is., smi, sin., TV Bir hareketi parçalarına ayırıp bunların elle yapılan resimlerinin alıcıyla tek tek çevrilmesine dayanan ve gösterimde sürekli bir hareketi ortaya koyan film tekniği … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlı yayın — is. Daha önceden herhangi bir gereç üzerine kaydedilmemiş olay, gösteri, toplantı ve etkinlikleri gerçekleştiği anda alıcı aracılığıyla radyo ve televizyondan aktarma … Çağatay Osmanlı Sözlük